弗罗曼：给读这首诗的人

弗罗曼 | 给读这首诗的人

长久的爱是选择，也是坚守。聆听着弗罗曼对爱情的絮语，我们仿佛感受到沧浪滚滚、繁星璀璨、春暖花开；我们仿佛透过了历史的舷窗，看着他与爱人从青春少年一直走到垂暮百年。向着同一个方向眺望，牵着手面对未知，希望这份勇气，可以兑换成并肩看尽世间美景的运气。

愿我们都能遇到那个，在我们心上走动，一路散播着星星和鲜花的人。

Voor wie dit leest

Leo Vroman

Gedrukte letters laat ik U hier kijken,

maar met mijn warme mond kan ik niet spreken,

mijn hete hand uit dit papier niet steken;

wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken.

O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen.

Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid;

verzacht het vreemde door de druk verstenen

van het geschreven woord, of spreek het uit.

Menige verzen heb ik al geschreven,

ben menigeen een vreemdeling gebleven

en wien ik griefde weet ik niets te geven:

liefde is het enige.

Liefde is het meestal ook geweest

die mij het potlood in de hand bewoog

tot ik mij slapende vooroverboog

over de woorden die Gij wakkerleest.

Ik zou wel onder deze bladzij willen zijn

en door de letters heen van dit gedicht

kijken in uw lezende gezicht

en hunkeren naar het smelten van Uw pijn.

Doe deze woorden niet vergeefs ontwaken,

zij kunnen zich hun naaktheid niet vergeven;

en laat Uw blik hun innigste niet raken

tenzij Gij door de liefde zijt gedreven.

Lees dit dan als een lang verwachte brief,

en wees gerust, en vrees niet de gedachte

dat U door deze woorden werd gekust:

Ik heb je zo lief.

给读这首诗的人 

【荷】弗罗曼

【荷】柯雷 马高明  译

我在这里给你看印刷铅字，

但我却无法用温暖的嘴说出，

无法将我火烫的手穿透这张纸；

我怎么办？我无法抵达你。

哦，假若我能安慰，我就能哭泣。

那么，在这张纸上放下你的手，这是我的皮肤；

减弱文字那奇怪的

化石作用，或者说出。

我写下了不少诗歌，

对不少人来说依旧陌生

对被我伤害的人我不知道要给他们什么；

惟有爱情。

往往也是爱情

使我手中的铅笔移动

直到我低头睡去

在被你读醒的词汇上空。

我真想从这诗页背后

穿透这首诗的字母

望着你正在阅读的脸

渴望你的痛苦融化。

不要让这些词汇徒劳地醒来，

它们不会原谅自己的赤裸；

也不要让你的眼神触动他们的隐衷

除非你为爱情驱使。

那就阅读这一切像阅读一封久盼的信，

放心，不要怕想到

你被这些词汇亲吻：

我那么爱你。

朗读：吕佳音（西方语系）

指导老师：徐子归（西方语系）

文案：刘洋

编辑：沈跃跃